Latest Post

Rząd Wielkiej Brytanii pozwala pracownikom agencji na pokrycie strajkujących pracowników Patrząc na badania w miejscu pracy, część 14-zamykanie zgłoszeń Stawka dzienna pracowników i wynagrodzenie za nadgodziny: konsekwencje nadchodzącej decyzji Sądu Najwyższego w sprawie Helix V. Hewitt (USA) Nowe prawo z Kolorado drastycznie ogranicza stosowanie porozumień ograniczających zatrudnienie (USA) Badanie dochodzeń w miejscu pracy, część 10 – wymagania dotyczące ujawniania informacji po złożeniu sprawozdania (UK) Konfrontacja z konfliktem: jak radzić sobie z trudnymi sporami pracowniczymi  3 Wskazówki dotyczące komunikacji z różnymi typami osobowości w zespole EEOC aktualizuje wytyczne dotyczące COVID-19, zmienia wytyczne dotyczące testowania i przesiewania objawów (USA) Jak komunikować się ze swoim zespołem-od 2 małych właścicieli biz, którzy opanowali ten proces Wielka Brytania: bezpośrednia oferta płacy złożona w momencie impasu w negocjacjach unijnych była bezprawną zachętą

Man whistleblowing

W naszej najnowszej aktualizacji dotyczącej wdrażania dyrektywy UE w sprawie zgłaszania nieprawidłowości w całej Europie skupiamy się na ostatnich wydarzeniach w Hiszpanii.

Sygnaliści w Hiszpanii mają obecnie bardzo niewielką ochronę prawodawczą, a istniejące przepisy ograniczają się do niektórych rodzajów skarg (np. pranie pieniędzy) i niektórych sektorów (np. instytucje finansowe).  Aby spełnić znacznie szersze wymogi Dyrektywy, Hiszpania wydała niedawno nowy projekt ustawy, który ma na celu ochronę tych, którzy zgłaszają zarzuty dotyczące naruszeń prawa UE (zgodnie z definicją zawartą w dyrektywie), a także innych działań lub zaniechań, które naruszają prawo hiszpańskie i „wpływają na interes ogólny” (środek ostrożności mający na celu ograniczenie zakresu stosowania prawa do realizacji osobistych porządków w indywidualnych sporach).  Jak można się spodziewać, biorąc pod uwagę minimalne wymogi określone w dyrektywie, większość nowych zobowiązań w Hiszpanii jest podobna do tych, które już przedstawiliśmy dla Niemiec i Francji. Istnieje jednak kilka istotnych różnic, na które pracodawcy powinni zwrócić uwagę.  

Kluczowe punkty dla firm działających w Hiszpanii to:  

  • W sektorze prywatnym pracodawcy zatrudniający 50 lub więcej pracowników będą zobowiązani do ustanowienia wewnętrznych kanałów raportowania, aby umożliwić informatorom zgłaszanie swoich obaw. Wszystkie podmioty sektora publicznego będą zobowiązane do tego samego, niezależnie od tego, ile osób zatrudnią.  Systemy takie MUSZĄ: (i) posiadać członka zarządu lub organu zarządzającego podmiotu odpowiedzialnego za NIE; (ii) być ustanowione w bezpieczny sposób gwarantujący poufność; (iii) umożliwiać zgłaszanie zastrzeżeń ustnie lub pisemnie; oraz (iv) być niezależne i wyraźnie odróżniane od innych wewnętrznych systemów sprawozdawczych. Projekt ustawy pozwala na zarządzanie tymi systemami wewnętrznie lub zewnętrznie, np. przez zewnętrzną stronę trzecią. Ponadto firmy zatrudniające od 50 do 249 pracowników będą mogły dzielić się wewnętrznymi kanałami raportowania i zasobami do zarządzania skargami. Spółki grupy będą mogły ustanowić wspólny kanał raportowania dla grupy lub osobny dla poszczególnych Spółek Grupy.  
  • Sygnaliści będą również mogli zgłaszać swoje obawy na zewnątrz za pośrednictwem nowo utworzonego organu, niezależnego organu ds. ochrony sygnalistów (Aipi).  W terminie 10 dni od otrzymania skargi AIPI musi ustalić, czy jest ona dopuszczalna, tj. czy fakty nie są wiarygodne lub nie stanowią naruszenia, nawet jeśli są prawdziwe, w komunikacie brakuje oczywistych podstaw dowodowych lub stwierdzono, że informacje mogły zostać uzyskane nielegalnie. Musi on następnie wydać sprawozdanie, które zawiera co najmniej Oświadczenie o stanie faktycznym, kod komunikatu, datę rejestracji, wyjaśnienie, czy komunikat jest pilny, podjęte działania i wyciągnięte wnioski, a następnie (i) zamknąć akta; (ii) przekazać sprawę do prokuratury lub Prokuratury Europejskiej w przypadku faktów karnych mających wpływ na interesy finansowe UE; (iii) przekazać sprawę właściwemu organowi; lub (iv) wszcząć procedurę wydawania sankcji. Nie ma prawa do odwołania się od ustaleń zawartych w sprawozdaniu.  
  • Jako sygnaliści będą mieli prawo do zachowania anonimowości, zarówno wewnątrz zewnętrzne systemy sprawozdawczości muszą posiadać środki zapewniające poufność. Tożsamość informatora może zostać przekazana wyłącznie organowi sądowemu, prokuraturze lub właściwemu organowi administracyjnemu w ramach dochodzenia karnego.
  • Zgodnie z dyrektywą projekt ustawy rozszerza ochronę na szeroką gamę osób, które uzyskują informacje w kontekście zawodowym lub zawodowym, w tym pracowników, osoby prowadzące działalność na własny rachunek, udziałowców, osoby pracujące pod nadzorem i kierownictwem wykonawców, podwykonawców i dostawców, wolontariuszy itp.  Dotyczy to również osób, które pomagały informatorom w organizacji lub są z nimi powiązane i mogą na tej podstawie doznać represji, np. współpracowników lub członków rodziny.   
  • Jak można się spodziewać, pracodawcy nie mogą się odwetować za sygnalistów, np. wszcząć wobec nich postępowanie dyscyplinarne, narazić ich na szkodę lub inne mniej korzystne traktowanie, grozić itp., ponieważ dokonali chronionego ujawnienia. Ponadto informatorzy muszą mieć dostęp do bezpłatnych i dostępnych informacji i porad udzielanych przez państwo na temat dostępnych procedur i środków zaradczych, skutecznej pomocy w celu ochrony przed odwetem oraz wyjątkowego wsparcia finansowego i psychologicznego.
  • Jeżeli chodzi o sankcje, AIPI i odpowiednie właściwe organy będą uprawnione do nakładania sankcji za naruszenia tego nowego prawa. Osoby fizyczne będą podlegać grzywnom w wysokości od 10 000 EUR za drobne naruszenia do 300 000 EUR za bardzo poważne naruszenia. Grzywny dla pracodawców wahają się od 100 000 euro za drobne naruszenia do 1 000 000 euro za bardzo poważne naruszenia. W przypadku bardzo poważnych naruszeń AIPI może również wydać naganę publiczną, zakaz uzyskiwania dotacji państwowych lub innych ulg podatkowych na okres do czterech lat oraz zakaz zawierania umów z sektorem publicznym na ten sam okres. Należy pamiętać, że są one za nieprzestrzeganie zobowiązań strukturalnych wynikających z nowego prawa (tworzenie systemów, poufność, dostęp do informacji i wsparcia itp.) i są na dodatek do wszelkich odszkodowań, które mogą zostać przyznane osobom, które podlegają odmowie praw lub odwetowi ze strony ich pracodawcy.

Kolejne kroki

Projekt nowej ustawy jest obecnie nadal w formie projektowej bez wyraźnego terminu wdrożenia. Przedsiębiorstwa, których to dotyczy, będą miały trzy miesiące od wejścia w życie nowej ustawy na ustanowienie odpowiednich wewnętrznych kanałów sprawozdawczych-lub sześć miesięcy na dostosowanie istniejących kanałów sprawozdawczych. Firmy zatrudniające od 50 do 249 pracowników będą miały czas do 1 stycznia 2023 r., ale może to wyraźnie potknąć się, jeśli wdrożenie będzie znacznie opóźnione.  

Podobnie jak w innych krajach europejskich, o których mówiliśmy, poszkodowani pracodawcy (czyli ci, którzy prowadzą działalność w Hiszpanii, a nie tylko ci, którzy są zarejestrowani lub mają siedzibę w tym kraju) powinni teraz dokonać przeglądu wszelkich istniejących wewnętrznych kanałów sprawozdawczości lub ustanowić nowe wewnętrzne kanały, aby upewnić się, że spełniają one wymogi określone powyżej. Jeśli chcesz omówić implikacje nowych przepisów wykonawczych w Hiszpanii, porozmawiaj z Ignacio Regojo, Juanem Nasarre lub zwykłym kontaktem w naszym hiszpańskim zespole ds. pracy i zatrudnienia.